რა სარგებლობა მოაქვს ხალხის ძალას მმართველი პარტიისათვის?

 ერთი კვლევის თანახმად, პაემანზე უფრო მოეწონებით თუ თან ნაკლებად მომხიბლავ მეგობარს გაიყოლებთ. ანალოგიურად, ხშირად ამომრჩევლის თვალში პარტიაც უფრო კარგად წარმოჩინდება, როდესაც მსგავს, თუმცა, ნაკლებად მიმზიდველ ოპონენტთან პაექრობს.

ეს ბლოგი აჩვენებს თუ როგორ მოქმედებს მსგავსი პრინციპი საქართველოში და როგორ შეუძლია "ქართულ ოცნებას" მხარდაჭერის გაზრდა თავის ფსევდო მეტოქე ხალხის ძალასთან კამათით.

2022 წლის ზაფხულში ქართულ ოცნებას გამოეყო პარლამენტის სამი წევრი, რათა უფრო "თავისუფლად ელაპარაკათ". სინამდვილეში ეს ნიშნავდა დასავლეთის კრიტიკას, პირადად აშშ-ის ელჩის კრიტიკას და განცხადებებს, თითქოს დასავლეთი საქართველოს რუსეთ-უკრაინის ომში ითრევდა.

მოგვიანებით პარლამენტის სამ წევრს სხვებიც შეუერთდნენ და მოძრაობა ხალხის ძალა დააარსეს. თუმცა, მოძრაობის წევრი დეპუტატები საპარლამენტო უმრავლესობაში დარჩნენ. ამან კითხვა გააჩინა: ხალხის ძალა ნამდვილად უპირისპირდებოდა ქართულ ოცნებას თუ უბრალოდ, მისი სატელიტი პარტია იყო ანტიდასავლურად განწყობილი ამომრჩევლის მისამხრობად?

ხალხის ძალის განცხადებებზე მმართველი პარტიის ლიდერების ბუნდოვანმა რეაქციებმა ეს კითხვა კიდევ უფრო გააღრმავა. მაშინ, როცა პარტიის თავმჯდომარე ირაკლი კობახიძემ ხალხის ძალის ანტიდასავლური განცხადებები მეტწილად მოიწონა, პრემიერმა ღარიბაშვილმა მათ მოუწოდა, რადიკალური განცხადებებით არ დაეზიანებინათ ურთიერთობები აშშ-თან.

ასევე მრავლისმთქმელი იყო მხარდაჭერა, რომელიც ქართული ოცნების ლიდერებმა გამოუცხადეს ხალხის ძალის მიერ ინიციირებულ კანონპროექტს უცხოური გავლენის აგენტების შესახებ.

შეიძლება თუ არა, ქართულმა ოცნებამ თავისი რადიკალი განაყოფისგან რაიმე სარგებელი მიიღოს? ამის გასაგებად CRRC-საქართველომ 2022 წლის ნოემბერში საზოგადოებრივი აზრის გამოკითხვის ფარგლებში ექსპერიმენტი ჩაატარა. გამოკითხვისათვის შერჩეული 1 219 რესპონდენტი შემთხვევითი წესით ოთხ ჯგუფში გავანაწილეთ.

პირველ (საკონტროლო) ჯგუფში რესპონდენტებს ვაცნობეთ, რომ ხალხის ძალამ აშშ-ის ელჩი გააკრიტიკა და განაცხადა, რომ აშშ-ს საქართველოს რუსეთ-უკრაინის ომში ჩათრევა უნდოდა.

მეორე ჯგუფში რესპონდენტებს ხალხის ძალის განცხადება გავაცანით, თუმცა, დამატებით ირაკლი კობახიძის კომენტარის შესახებაც ვაცნობეთ, რომელმაც არ უარყო ხალხის ძალის განცხადებები.

მესამე ჯგუფში შემავალ რესპონდენტებს ხალხის ძალის განცხადება გავაცანით, თუმცა, დამატებით ვუთხარით ირაკლი ღარიბაშვილის კომენტარის შესახებაც, რომ მსგავსი განცხადებები აშშ-თან საქართველოს ურთიერთობებს ასუსტებდა.

მეოთხე ჯგუფში რესპონდენტებმა ხალხის ძალის განცხადებასთან ერთად კობახიძის მხარდამჭერი კომენტარიც მოისმინეს და ღარიბაშვილის კრიტიკული შენიშვნაც.

დასასრულს, ოთხივე ჯგუფში რესპონდენტებს ვკითხეთ, ხვალ რომ არჩევნები
ჩატარებულიყო, ქართულ ოცნებას მისცემდნენ ხმას, ხალხის ძალას თუ რომელიმე სხვა პარტიას.

მონაცემთა ანალიზი გვაჩვენებს, რომ ქართული ოცნებისათვის ყველაზე მომგებიანი გამოდგა განცხადება, რომელმაც ის თავისი ფსევდო ოპონენტისაგან ყველაზე მეტად განასხვავა. კერძოდ, პრემიერ ღარიბაშვილის კრიტიკულმა შენიშვნამ, რომელიც ხალხის ძალის ანტიამერიკულ განცხადებას არ დაეთანხმა, მმართველი პარტიის მხარდაჭერა 8 პროცენტული პუნქტით გაზარდა: მხოლოდ ხალხის ძალის ანტიამერიკული განცხადების მოსმენის შემდეგ ოცნებას მხარს ამომრჩევლების 19 პროცენტი დაუჭერდა, მაგრამ როცა რესპონდენტებმა ოცნების ლიდერისაგან ამ განცხადების კრიტიკაც მოისმინეს, მხარდაჭერა 27 პროცენტამდე გაიზარდა.

ფოტო: CRRC Georgia

აღსანიშნავია,რომ სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი გავლენა მხოლოდ ღარიბაშვილის მიერ ხალხის ძალის განცხადების კრიტიკას ჰქონდა. კობახიძის კომენტარს ოცნების მხარდაჭერაზე გავლენა არ ჰქონია, ისევე, როგორც კობახიძის მხარდამჭერი და ღარიბაშვილის კრიტიკული კომენტარების ერთად მოსმენას.

ეს მიგნებები სხვა კვლევების შედეგებთანაც თანხვედრაშია; მათი მიხედვით, როგორც დემოკრატიულ, ისე ნაკლებად დემოკრატიულ ქვეყნებში რადიკალურ პარტიებს ხშირად უფრო მეტი სარგებელი მმართველი პარტიისთვის მოაქვთ, ვიდრე საკუთარი პარტიისთვის.

ჩვენი კვლევის თანახმად, ხალხის ძალას ამომრჩევლის მხოლოდ 3 პროცენტი დაუჭერდა მხარს. ხოლო მმართველი პარტიის მხარდაჭერა მთელი 8 პროცენტული პუნქტით გაიზარდა, როცა მათმა ლიდერმა სტრატეგიული პარტნიორის მიმართ ნაკლებად რადიკალური პოზიცია დაიჭირა.

აღსანიშნავია, რომ ამ ექსპერიმენტში გამოვიყენეთ განცხადებები ქვეყნის დასავლური ორიენტაციის შესახებ, რაც მეტწილად ეროვნული კონსენსუსის საგანია: მოსახლეობის დიდი უმრავლესობა მხარს უჭერს საქართველოს ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრიანებას. გასარკვევია, გაზრდის თუ არა მმართველი პარტიის მხარდაჭერას ხალხის ძალასთან ისეთ საკითხზე დისკუსია, რომელზეც საზოგადოებაში ნაკლები თანხმობაა.

ამის პირველი მნიშვნელოვანი ტესტი შესაძლოა, ყოფილიყო ხალხის ძალის საკანონმდებლო ინიციატივა უცხოური გავლენის აგენტების შესახებ, თუმცა მმართველმა პარტიამ თავიდანვე ამ ინიციატივის მხარდაჭერა აირჩია. მომავალში გამოჩნდება მოინდომებს თუ არა ქართული ოცნება თავის რადიკალ განაყოფთან შედარებით პოზიციის უფრო ზომიერად წარმოჩენას.

შენიშვნა: სტატიაში წარმოდგენილი შეხედულებები ეკუთვნის ავტორს და არ წარმოადგენს On.ge-ის პოზიციას. მასალა ქვეყნდება OC Media-სთან პარტნიორობის ფარგლებში, რომლის შედეგად, გამოცემის სტატიები ამიერიდან ოთხ ენაზე გავრცელდება. საქართველოში OC Media-ს პარტნიორი On.ge-ა. სტატია ინგლისურად შეგიძლიათ წაიკითხოთ აქ. ეს სტატია დაწერა CRRC საქართველოს პრეზიდენტმა კობა თურმანიძემ. სტატიაში წარმოდგენილი შეხედულებები არის მხოლოდ ავტორის შეხედულებები და არ წარმოადგენს CRRC საქართველოს ან მასთან დაკავშირებული რომელიმე სუბიექტის შეხედულებებს.

 

People in Georgia are highly uncertain about their economic future

Note: This article first appeared on the Caucasus Data Blog, a joint effort of CRRC Georgia and OC Media. It was written by Nino Zubashvili, a Researcher at CRRC-Georgia, The views presented in the article are of the author alone, and do not necessarily reflect the views of CRRC-Georgia, or any related entity.

Across various demographic groups, Georgians are uncertain about what their economic futures might hold, with those from lower-income backgrounds more uncertain than those with a higher income.

Georgia today faces numerous structural challenges that hinder social and economic development, such as low productivity and low-quality jobs, poor quality of education, poor links between education and employment, high unemployment, and poverty. 

On top of this, high use of the dollar alongside the country’s own currency, and reliance on income from tourism make the country vulnerable to external shocks. 

Despite some positive developments, including becoming an upper middle income country in 2016, a ‘very high’ rating on the Human Development Index, and a low average multidimensional poverty score (37%), public opinion polling has found that the public is highly uncertain about their economic prospects. 

CRRC Georgia’s Caucasus Barometer 2021 data shows that while a plurality of the population feel they are part of the middle class, almost half are uncertain about their households’ future economic well-being. 

Half (50%) of Georgia’s population perceive their current economic status as in the middle, 34% as poor, and only 13% as high. 

When asked what they expect their economic status to be five years in the future,  8% of the population see themselves on the lower rungs of the economic ladder, with 18% seeing themselves in the middle class. Notably, 28% believe they will be relatively well off, twice as many as currently see themselves in that category.

But uncertainty about the future is substantial. Almost half of the public (46%) answered that they didn’t know what their household’s economic status would be in five years. 

Numerous factors are associated with how people in Georgia perceive their future economic rung. 

More than half of those who perceive themselves to be on the lowest rungs of the economic ladder are uncertain about the future. A fifth on the lower rungs expect to stay there, and around a fifth expect to move to the middle of the ladder. Few on the lowest rungs today expect to move to a relatively well-off rung. 

In contrast, wealthier people, as measured along a wide range of variables, tend to expect a better future for themselves. People who perceive themselves to be relatively well-off have less uncertainty about their economic futures, and expect to continue to be relatively well-off. 

Similar patterns are present for people and households with higher measured incomes, and who do not struggle to buy food.

In terms of age, younger Georgians (aged 18-34) have higher expectations for a better economic future and less uncertainty compared to other age groups. With age, expectations for a better economic future decrease, and uncertainty increases. 

Economic expectations are also notably higher and uncertainty notably lower among those with a higher education, compared to those with a lower level of education.

Personal beliefs and perceptions of the country’s future are also associated with a household’s perceived future economic rung. Those who believe that ‘the situation in Georgia will never improve’ are slightly less likely to expect improvements in the economic situation compared to those who believe that everything will be fine in Georgia. 

Finally, it is perhaps unsurprising that people who are currently more satisfied with life are also more likely to have positive expectations for their economic futures. 

Gender, ethnicity, settlement type, employment, religious denomination, frequency of attendance at religious services, whether or not someone has enough money to buy durable goods or not, ownership of durable goods, party affiliation, whether people think everything in life is determined by fate or not, and generalised trust were not associated with what people think their household’s economic future holds.

The largest share of people in almost every socio-demographic group in Georgia are uncertain about their economic futures, regardless of their level of education, perceptions of fate, or perspective on Georgia’s politics. 

Note: The data used in the article can be found on CRRC’s online data analysis tool.

The analysis was carried out using logistic regression. The regression included the following social and demographic variables in all cases: sex (male or female), age group (18–35, 35–55, 55+), ethnic group (ethnic Georgian or other ethnicity), settlement type (capital, other urban, rural), educational attainment (secondary or lower education, or higher education), employment situation (working or not), party support (GD, opposition, no party, DK/RA), current perceived economic rung (low, medium, high), religious denomination (Orthodox Christian, other, none), frequency of attendance to religious services (frequently, sometimes, rarely, never). Household’s economic well-being measurements included household’s income, household’s purchasing power (Money not enough for durables, money enough for durables and more), sufficiency of household’s income (Not enough money to buy food every month or more often, not enough money to buy food less often or never), ownership of durable goods. Attitudinal variables tested as part of the analysis included, whether or not one believes in fate, generalized trust, satisfaction with life, whether politics in Georgia is going in the right or wrong direction, whether the situation in Georgia will improve. Both attitudinal variables and measures of households’ economic well-being were tested independently in separate regression analyses that controlled for the previously mentioned social and demographic variables.

Is the Georgian government doing enough to secure EU membership?

Note: This article first appeared on the Caucasus Data Blog, a joint effort of CRRC Georgia and OC Media. It was written by Dustin Gilbreath, a non-resident Senior Fellow at CRRC Georgia. The views presented in the article are the author’s alone, and do not necessarily reflect the views of CRRC Georgia, NDI, or any related entity.

CRRC Georgia data suggests that while the majority of Georgians want to join the EU, they are largely split along partisan lines on whether their government is doing enough to secure the country’s candidate status.

Georgia has long stated that it aims to join both the European Union and NATO. However, the government’s recent actions, including campaigning for the foreign agent draft law, increasingly critical rhetoric on Ukraine, and the propagation of conspiracy theories suggesting that the West was attempting to draw Georgia into the war in Ukraine have called its dedication to Euro-Atlantic integration into question.

Georgia was denied EU candidacy last year, and obligated to fulfil 12 criteria laid out by the EU for its bid to be re-examined by Brussels.

Data from CRRC Georgia and the National Democratic Institute’s (NDI) December 2022 poll suggests that the public’s support for membership remains as strong as ever. However, a majority think the government is not doing enough to support the country’s bid, and the public is split over how the country’s foreign policy has developed over the last five years.

The CRRC and NDI survey has consistently shown that a large majority of the Georgian public supports the country’s membership in the European Union. Since April 2014, between 61% and 83% of the public has reported support for the government’s stated goal of joining the European Union, with all bar one survey finding that over 70% of the public is in favour of the goal. In the most recent wave of the survey, 81% reported approving Georgia’s membership bid, slightly up from 75% in July–August of 2022. 

Despite widespread support for Georgia’s EU bid, a slight majority of the public (56%) reported that the government is not doing enough (38%) or doing nothing at all in support of EU membership (18%).

In contrast, only 30% reported that the government was doing everything it could to ensure Georgia’s membership. A further 13% were uncertain and 1% refused to answer the question.

In the July and August edition of the CRRC–NDI survey a similar question was asked, with 27% of the public reporting that the government did everything it could to gain candidate status, 49% reporting it did not do enough, and the remaining share of the public either reporting they did not agree with either sentiment (8%) or that they were uncertain or unwilling to answer the question (16%).

The public was also asked whether Georgia had grown closer to the EU, distanced itself from it, or if the relationship has remained the same as it was over the last five years.

The public was split on this, with roughly equal shares reporting that Georgia had grown closer to the EU (30%) and that Georgia’s relationship with the EU remained the same as it was five years ago (29%). A quarter of the public (24%) reported that Georgia had distanced itself from the EU. One in six (15%) report they are uncertain, while 1% refused to answer the question.

While the data show no partisan divide in terms of support for Georgia’s membership in the European Union, the other two questions show clear divisions between partisans over both how Georgia’s relationship has developed with the European Union and the government’s efforts at gaining candidate status.

While 59% of Georgian Dream supporters felt that the government was doing everything it could for Georgia’s bid, only 7% of the United National Movement’s (UNM) supporters and 19% of those who support no party felt the same. Similarly, 51% of Georgian Dream supporters believed that Georgia has got closer to the EU over the last five years, while only 14% of the UNM’s supporters and a quarter (24%) who reported they support no party felt the same.

While the public remains supportive of Georgia’s membership bid in the European Union, they were split over both the government’s efforts at moving Georgia closer to the EU and how they perceived the relationship’s dynamics over the past half-decade, prior to attempts to adopt the foreign agents law. 

As with many perceptions of the affairs of the day, views on these issues are split along partisan lines. However, it is clear that Georgia’s bid for membership in the European Union is increasingly on the rocks.

The data used in this article is available here.

Is People’s Power designed to make Georgian Dream look good?

Note: This article first appeared on the Caucasus Data Blog, a joint effort of CRRC-Georgia and OC Media. It was written by Koba Turmanidze, President of CRRC-Georgia. The views presented in the article are the author’s alone, and do not necessarily reflect the views of CRRC-Georgia or any related entity.

A CRRC Georgia study found that positioning Georgian Dream as more moderate than its spin-off group, People’s Power, increased support for the ruling party. 

A popular study suggests that when a person goes for a date, they will be more liked if they take a similar, but slightly less attractive companion with them. Likewise, political parties often look better for their voters when they position themselves against a similar, but less appealing opponent. 

This blog shows how the same principle works in Georgia, and how the ruling Georgian Dream party appears to be boosting its support by arguing with its ‘friendly rival’, the People’s Power movement.  

In summer 2022, three Georgian Dream MPs announced that they were leaving the ruling party to ‘speak more freely’; in practice, this meant criticising the West, including ‘personal attacks’ on the US ambassador, and suggesting that the West wanted to drag Georgia into war. 

More politicians later joined the three MPs, and established the Peoples’ Power movement. Its members remained in the parliamentary majority together with Georgian Dream, which raised questions as to whether People’s Power was a true opponent to Georgian Dream or just a satellite party, intended to advance the ruling party’s more radical policies and boost support amongst anti-Western groups within Georgia’s electorate. 

The latter suspicions have been further strengthened by the ambiguous reaction of Georgian Dream’s leadership to the radical anti-Western statements from their new, ostensible opponents. While Irakli Kobakhidze, the ruling party chair, largely endorsed what People’s Power were saying, Prime Minister Irakli Gharibashvili spoke out against the statements, warning against potential damage to relations with the US. 

Even more tellingly, when the foreign agent law was tabled by People’s Power, Georgian dream’s leading figures were quick to express their support for the bill, despite its ostensibly separate roots. 

To investigate whether Georgian Dream could expect any benefit from its radical knock off party, CRRC-Georgia designed and carried out a survey experiment in November 2022. We randomly split a sample of 1,219 respondents into four groups.

The first, a control group of respondents, were told that politicians from People’s Power had criticised the US ambassador and suggested that the US wanted to drag Georgia into the war in Ukraine.

The second group were told both the above and that Irakli Kobakhidze had issued a note not denying the statement. 

The third group was told about People’s Power’s allegations, but added Irakli Gharibashvili’s comment that such statements would weaken Georgia’s relations with the US. 

The fourth group was informed about all three statements: the original anti-Western statement from People’s Power, Irakli Kobakhidze’s note which did not contradict the statement, and the opposing comment by Irakli Gharibashvili. 

Finally, all respondents were asked about whom they would vote for if elections were held tomorrow.

The data show that the comment that differentiated Georgian Dream from its supposed opponent was most beneficial to the ruling party. 

The Prime Minister’s disagreement with the statement increased Georgian Dream’s expected support by eight percentage points: 19% of respondents voted for Georgian Dream on hearing only the anti-Western statement, but on exposure to Gharibashvili’s counter-statement, support for the party reached 27%. 

Importantly, this share of the vote is in the population overall, rather than amongst those who would actually vote in an election, suggesting that the actual effect in an election could be much larger. 

It is noteworthy that only the counterstatement on its own had a statistically significant effect: neither agreeing with the statement nor hearing both agreement and disagreement changed support for the ruling party in a statistically significant manner. 

These findings are in line with similar studies from democracies and less democratic locales: radical spin-off parties tend to benefit the ruling party more than the party that splits off. 

In this study, on average only 3% said they would support People’s Power across all scenarios. However, the impact of the statement was significant for the ruling party when they decided to appear less radical in comparison. 

Notably, the experiment was conducted with a focus on the country’s Western orientation, which is a matter of national agreement: large majorities support Georgia joining the EU and NATO. It is not clear if the ruling party would still gain support from appearing to be the more attractive option in discussions of issues around which there is less consensus. 

While this could have been tested out with the foreign agent law, ostensibly attributable to People’s Power, the ruling party has resolutely put its weight behind the law since its introduction. Whether Georgian Dream returns to positioning itself as more moderate than its spin-off group remains to be seen.

Read in Georgian on On.ge.